Ήρθαν οι εκλογές. Η Δημοκρατία στα φόρτε της. Στα γιορτινά της. Ήρθαν οι εκλογές. Οι νυκοκοιρές από το πρωί ετοιμάζονται. Να βαφτούν, να βάλουν τα καλά τους. Τι θα πει ο κόσμος αν τις δει ατημέλητες; Τα καφενεία γεμάτα. Τραγιάσκες, κομπολόϊα, πλήθος οι γκλίτσες. Παιδιά με ποδήλατα γύρω από τα σχολεία. Στις καφετέριες αγόρια και κορίτσια. Άντρες με τα κοστούμια τους. Πηγαδάκια παντού. Κίνηση παντού. Πανηγύρι. "Ο λαός θα μιλήσει". "Που να σκάσουν απόψε". "Κοίτα τα φασιστόσκυλα πως περιμένουν". "Τεμπελόσκυλα κομμούνια". "Ρουφιάνοι των Αμερικανών". "Αλήτες ΠΑΣΟΚτζήδες". "Καπιτάλες του κερατά". Καχύποπτες ματιές που κόβουν σαν λεπίδα. Οι καλημέρες μετρημένες σήμερα. Όχι στη γειτόνισσα. Αυτή ψηφίζει άλλο κόμμα.
- Ποίος είναι αυτός εκεί κοντά στην κάλπη;
- Ααα. Παλιο κομμουνιστής. Άστον.
- Εκείνή;
- Aυτή είναι η γυναίκα του Κώστα του μπακάλη. Ο άντρας της ψηφίζει ΝΔ, αλλά αυτή θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ έμαθα.
- Γιατί;
- Γιατί της τάξανε την κόρη να τη βολέψουν κάπου. Και ο κυρ Κώστας, που να κοπεί το χέρι του, ΠΑΣΟΚ δεν δίνει.
- Μπαμπά κοίτα. Ο θείος Γιώργος με τον Δημητράκη. Πάω να τους μιλήσω.
- Περίμενε. Κάτσε εδώ. Άλλο κόμμα ψηφίζει κι αυτός.
Βράδιασε. Φώτα σβήνουν και αλλού ανάβουν. Αυτοκίνητα φεύγουν και αλλού κορνάρουν. Πέρασε και η ημέρα τούτη. Και αδημονούσαμε να έρθει! Δημοκρατία. Και ας κράτησε μια μέρα, μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου